Rozdział VI

Spało mi się dobrze jak nigdy. Przetarłam twarz dłonią, rozpoczynając nowy dzień. Umówiłam się z Anne na korepetycję z matmy, muszę jej trochę pomóc. Spakowałam do torby przybory do pisania i kilka książek.Nie myślałam o wczorajszym popołudniu, miałam nadzieję, że już nigdy nie spotkam Zayn'a. Moja przyjaciółka mieszka po drugiej stronie ulicy, więc po pięciu minutach byłam już u niej.  Co prawda połowę czasu spędziłyśmy na gadaniu o chłopakach, wygłupianiu się i wspominaniu. Uwielbiam to robić, zawsze poprawia mi to humor. Strasznie chciałam powiedzieć Anne o bliznach Harry'ego, ale uważałam to za niestosowne. On nie chciałby, żebym to rozpowiadała, dlatego dotrzymałam tajemnicy. Kiedy przeszłyśmy już do nauki, dostałam sms'a. Był od obcego numeru.
                      SMS  OD: NIEZNANY
Cześć Diana! Może się spotkamy dziś o 16.00 i pójdziemy do kina?       ~ Zayn

Skąd on do cholery ma mój numer!? Wyłączyłam komórkę, ale nie byłam w stanie logicznie myśleć, dlatego też Anna niestety nic nie zrozumiała. W co ja się wpakowałam? Gość pojawia się znikąd w moim domu a teraz jeszcze ma mój numer telefonu. Może powinnam powiedzieć o tym Styles'owi? Już sama nie wiem co robić.
- Przepraszam Anne, nie umiem się skupić. Pouczymy się kiedy indziej. Spadam, pa.
Wychodząc z domu przyjaciółki zauważyłam jak Hazza znika za zakrętem długiej uliczki. Podjęłam szybką decyzję, że powiem mu o Zaynie. Pobiegłam za nim chcąc z nim porozmawiać. Udało mi się dobiec w odpowiednim czasie, bo Harry miał już wsiadać do naprawionego auta.
- Cześć księżniczko, coś się stało?
- Chciałam pogadać...- wyszeptałam zdyszana.
- Diana, nie mogę teraz, potem do ciebie przyjadę,ok?
Było mi trochę przykro. Coś się zmieniło w jego życiu. Zawsze miał dla mnie czas, ale teraz kiedy najbardziej go potrzebuję on mnie ignoruje. Nie zachowywał się nigdy w taki sposób, ale przecież nie mam prawa mu zabronić. Przyjaźniąc się ze mną nie musi być uwiązany na smyczy, jest zupełnie wolny...