Rozdział V

Wróciłam do domu. Wzięłam do ręki moją moją ulubioną książkę i zrobiłam sobie herbatę. Usłyszałam pukanie do drzwi. Zobaczyłam mężczyznę wyższego ode mnie.
- Cześć Diana, pamiętasz mnie?
- Nie bardzo...
- Zayn Malik, poznaliśmy się na imprezie kilka dni temu.
Wyglądał trochę przerażająco. Gdyby był to Harry już dawno wpuściłabym go do środka. Wiedziałam, że to zły pomysł by iść na tą imprezę.
- Więc, skąd wziąłeś mój adres? - Zapytałam podejrzliwie.
- Mam swoje sposoby. - Chłopak uśmiechnął się łobuzersko.
Nie znam go zbyt dobrze, to był tylko jeden wieczór. Budził wrażenie nieprzyjaznego najprawdopodobniej przez te kolczyki i tatuaże. Nie wiedziałam jak zakończyć rozmowę, aby móc w spokoju poczytać książkę, dlatego wymyśliłam pretekst, że spalą mi się naleśniki. Szybko zamknęłam drzwi przekręcając klucz. Nie chcę mieć z tym gościem nic wspólnego. A jeśli podałam mu swój adres, ale tego nie pamiętam? Po cholerę ja szłam na tą durną domówkę... Czuję, że będę tego gorzko żałowała.
Usiadłam na kanapie popijając już niestety zimną herbatę. Zadzwonił mój telefon, jak widać nie jest mi dane czytanie w spokoju i ciszy. Na ekranie komórki wyświetliło się zdjęcie Anne.
- Diana wszystko w porządku?
- A co miałoby się stać?
Moja przyjaciółka nie lubiła kiedy odpowiadałam pytaniem na pytanie. Wolała krótkie i zwięzłe odpowiedzi.
- Widziałam tego chłopaka, który był u ciebie i trochę się wystraszyłam...
- Nie, wszystko jest ok. To znajomy z imprezy, pamiętasz?
Rozmawiałyśmy jeszcze długi czas. W końcu miałam chwilę przerwy, więc wieczór spędziłam z nosem w książce. Było już późno, a ja skończyłam czytać. Położyłam się do łóżka. W ogródku czasem było słychać szmery, ale to pewnie koty sąsiadów, dlatego zasnęłam spokojnie...